کاش مختصات کردارمان روی ربع اول همانطور می ماند و به سمت ربع های دیگر نمی رفتیم
کاش تابع گناهانمان نزولی باشد تا در یک جا بالاخره پایان پذیرد .
کاش لااقل تابع گناهانمان اینقدر پیوسته نباشد و حد اشتباهاتمان به بی نهایت میل نکند .
کاش بتوانیم اعمال نیک و بسیار اندکمان را به توان برسانیم تا به حساب آیند .
کاش آهنگ رو به افزایش حجم روز مرگی ها ، به ما فرصت فکر کردن به خود را بدهد .
کاش راه راست را انتخاب کنیم ، که اگر نکنیم یا به هدف نمی رسیم و یا دیرتر می رسیم .
کاش لگاریتم کلیه اعمالمان در مینای رضای خدا باشد تا مقبول درگاهش شود .
کاش لحظه های خوب مناجات را یکجا می شد جمع کرد تا از دستشان ندهیم و فراموششان نکنیم .